Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
17 treff

Nynorskordboka 17 oppslagsord

selvær

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør -vær

Tyding og bruk

person frå Sel i Gudbrandsdalen
Artikkelside

være

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt væri; jamfør vær (3

Tyding og bruk

  1. det å vere eller finnast på ein stad;
  2. stad der ein held til;
  3. (det ein har i) forvaring
    Døme
    • det finst ikkje i mitt være
Artikkelside

-væring

substantiv hankjønn

Opphav

av -vær

Tyding og bruk

etterledd i nemning for person som er frå den staden som førsteleddet nemner;
Artikkelside

værig, værug

adjektiv

Opphav

av vær (3

Tyding og bruk

som finst, som er til;
som er (slik eller slik)
Døme
  • gladværig;
  • ingen værig ting;
  • alle værige slag
Artikkelside

væreigar

substantiv hankjønn

Opphav

av vær (1

Tyding og bruk

person som eig grunnen i eit fiskevær
Artikkelside

vær 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt ver, av verja ‘breie over, dekkje’

Tyding og bruk

  1. sekk, pose, omslag til å forvare noko i, emballasje
    Døme
    • ha varene i eit vær
  2. pose, overdrag til vern;
Artikkelside

vær 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt ver ‘fangstplass ved sjøen’

Tyding og bruk

  1. tilhaldsstad med hamn ved havet der folk samlar seg og driv fiske frå;
    jamfør fiskevær
    Døme
    • i Nord-Noreg er det mange vær
  2. stad der ein sankar egg og dun av sjøfugl
Artikkelside

vinstravær

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør -vær

Tyding og bruk

person frå Vinstra i Gudbrandsdalen
Artikkelside

vice versa

adverb

Uttale

viˋse værˊsa

Opphav

frå latin, av vertere ‘snu’

Tyding og bruk

motsett;
omvend
Døme
  • svenskane lagar vitsar om oss og vice versa
Artikkelside

var 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt ver, av verja ‘breie over, dekkje’; jamfør verje (2

Tyding og bruk

vernande overtrekk;
jamfør putevar
Artikkelside
Side 1 av 2