Avansert søk

Nynorskordboka 500 oppslagsord

substantiv hankjønn

person eller gruppe som kjempar mot noko eller er ueinig med nokon;
fiende
Døme
- vere motstandar av dødsstraff;
- ha mange motstandarar;
- politiske motstandarar;
- tilhengjarar og motstandarar
person eller lag som nokon konkurrerer mot;
konkurrent, motpart
Døme
- laget var varsla å vere ein tøff motstandar

substantiv hankjønn

person eller gruppe som ein på ein eller annan måte er i strid med;

den andre parten;

substantiv hankjønn

person eller gruppe som opptrer før ein konsert eller liknande for å lage god stemning blant publikum

substantiv hankjønn eller hokjønn

i grammatikk: gruppe av ord med same slags bøying, sams syntaktisk funksjon og ofte visse sams drag i tydinga

substantiv hankjønn

person som fører ordet på vegner av ei gruppe, til dømes i ei nasjonalforsamling;
jamfør saksordførar
øvste tillitsvalde i ein norsk kommune
Døme
- ordføraren i Stavanger

substantiv hankjønn

i språkvitskap: gruppe av ord med same opphav

adjektiv

av fransk générique

som er eller høyrer til ei art (2)
som gjeld alle medlemmer av ei gruppe eller ein kategori;
generell, allmenn
Døme
- generisk marknadsføring;
- generisk og upersonleg kommunikasjon
som ikkje har eit visst produktnamn eller varemerke
Døme
- generiske legemiddel
om åndsverk: som manglar særpreg
Døme
- generisk pop