Nynorskordboka
dugnad
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein dugnad | dugnaden | dugnadar | dugnadane |
| dugnader | dugnadene | ||
Opphav
norrønt dugnaðr ‘hjelp’; av dugeTyding og bruk
felles, uløna og frivillig arbeid, ofte av praktisk karakter
Døme
- alt er gjort på dugnad;
- timevis med dugnad er lagt ned