Avansert søk

Vanleg søk

Nynorskordboka 191 oppslagsord

køyrebru

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

bru for køyretøy
låvebru

Artikkelside

køyre

køyra

verb

Opphav

norrønt keyra

Tyding og bruk

styre køyretøy, maskin eller liknande
Døme
- køyre bil;
- dei skal lære å køyre gravemaskin;
- køyre hest;
- bussen har køyrt i grøfta
frakte eller skysse med eit køyretøy
Døme
- køyre stein i trillebåra;
- eg kan køyre deg heim etterpå
om køyretøy: vere i fart;
gå (1, 5), trafikkere (1)
Døme
- bussen køyrer kvar dag
reise eller fare med eit køyretøy
Døme
- køyre forbi;
- køyre heim;
- køyre landevegen;
- bilen køyrer i 80 km/t;
- dei køyrde ti mil
halde i gang;
drive (3, 4)
Døme
- fabrikken køyrde tre skift;
- køyre på for fullt
setje i gang;
gjennomføre
Døme
- kinoen køyrer filmen fleire gonger;
- operativsystemet gjer det mogleg å køyre program på maskinen;
- dei køyrer framføringa fire kveldar i veka
renne (4, 2), ake (2)
Døme
- dei køyrer slalåm;
- køyre på rattkjelke
støyte (1), stikke (2, 1)
Døme
- køyre kniven i noko;
- køyre noko fast
skubbe (1), kaste (2, 1)
Døme
- køyre nokon på dør

Faste uttrykk

kome ut å køyre
råke ut i vanskar
køyre hardt
- presse ein motor opp i høg yting
- drive nokon hardt;
  oppsede
køyre i seg
sluke mat eller drikke
køyre inn
- ta i bruk noko nytt og få det til å fungere;
  jamfør innkøyring (3)
  køyre inn det nye systemet
- ta att eit forsprang;
  nå att
  ho køyrde inn ein annan skiløpar i utforkøyringa;
  dei håper å køyre inn forseinkinga
køyre noko i grøfta
øydeleggje noko;
vanstyre
dei køyrde verksemda i grøfta
køyre opp
- setje veg i stand slik at ein kan køyre på han;
  brøyte
  han køyrer opp skiløyper kvar vinter
- ta sertifikat
køyre over
ta luven frå;
valse ned
køyre seg fast
bli ståande, ikkje kome lenger;
kome opp i store vanskar

Artikkelside

kollisjonsskade

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

skade (på køyretøy eller fartøy) etter kollisjon

Døme

bilen fekk kollisjonsskadar

Artikkelside

kavaleri

substantiv inkjekjønn

Opphav

gjennom fransk, frå italiensk; jamfør kavaler

Tyding og bruk

om eldre forhold: militær tropp som kjempar til hest
militære tropp med pansra køyretøy;
panserstyrke

Artikkelside

kjenneteikn

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

karakteristisk drag som ein kan kjenne att noko på;
kjennemerke
Døme
- kva er kjenneteikna på gode læringsmiljø?
registreringsnummer som ein kan kjenne att eit køyretøy på
Døme
- eit bilskilt med kjenneteikna ST 26904

Artikkelside

karosseri

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå fransk, av carosse ‘stor gallavogn’, av latin carrus ‘kjerre’; jamfør karosse

Tyding og bruk

ytre delar på køyretøy;

overstell;

til skilnad frå chassis (1)

Artikkelside

karavane

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk og italiensk, frå persisk; opphavleg av sanskrit karabha ‘kamel’

Tyding og bruk

stort reisefølgje (2) med kamelar eller andre lastedyr
Døme
- ein stor og rik karavane var på veg mot Mekka
rekkje av køyretøy på veg mot eit sams mål
Døme
- det står ein karavane av bussar parkert utanfor skulen