Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 117 oppslagsord

klangfull

adjektiv

Tyding og bruk

med fyldig, rik klang (1)
Døme
  • ei klangfull røyst
Artikkelside

klang

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk; samanheng med klinge (2

Tyding og bruk

  1. tone eller tonande lyd;
    Døme
    • det var god klang i instrumenta;
    • vi høyrde klang frå bjøller;
    • ei røyst med mørk klang
  2. lydinntrykk av språklyd
    Døme
    • vokalar med lys klang

Faste uttrykk

  • ha dårleg klang
    gje negative assosiasjonar
  • ha god klang
    gje positive assosiasjonar
    • namnet har ein god klang
Artikkelside

kvekke 3

kvekka

verb

Opphav

lydord

Tyding og bruk

  1. særleg om frosk eller and: gje frå seg ein serie einstonige lydar;
    jamfør kvekk (4
    Døme
    • froskane kvekkar nede ved tjernet
  2. om person: tale med støytvis og einstonig røyst
    Døme
    • jau da, kvekka bestemora
Artikkelside

kvinnerøyst

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

røyst til ei kvinne;
Artikkelside

falsettrøyst

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

røyst i høgare toneleie enn normalt;
jamfør falsett
Artikkelside

indre 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

av indre (2

Tyding og bruk

  1. indre eller innvendig del av noko
    Døme
    • det indre av jordkloten;
    • utforske det indre av Antarktis
  2. sjelelivet til eit menneske
    Døme
    • høyre ei røyst i sitt indre
Artikkelside

ja 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt já

Tyding og bruk

  1. det å seie ‘ja’ eller på annan måte uttrykkje samtykke, semje eller aksept
    Døme
    • kviskre eit ja;
    • eg tek ja for eit ja;
    • få ja på tilbodet
  2. røyst (3) eller fleirtal av røyster for eit framlegg
    Døme
    • det vart eit ja i uravrøystinga
Artikkelside

innestemme

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. røyst med lågt lydnivå
    Døme
    • bruke innestemme i klasserommet
  2. i overført tyding: dempa og varsam språkbruk, særleg i kontroversielle saker
    Døme
    • partiet bør lære seg å bruke innestemme i desse sakene
Artikkelside

fin

adjektiv

Opphav

seint norrønt fínn ‘blank, glatt’; opphavleg av latin finis med tyding ‘avslutta, fullført’

Tyding og bruk

  1. Døme
    • fin mat;
    • fin ordning;
    • fine opplevingar;
    • fine forhold;
    • ha det fint;
    • fint vêr;
    • det er fint å kjenne seg trygg;
    • fine ord og gode intensjonar
    • brukt som adverb
      • greie seg fint
  2. som det er lett å like;
    behageleg, pen
    Døme
    • fin jente;
    • fine klede;
    • fine fargar;
    • fint utsyn;
    • ein fin dag
  3. Døme
    • vere av fin familie
    • brukt som substantiv
      • skal du mengje deg med dei fine?
    • brukt som adverb
      • snakke fint
  4. Døme
    • eit tvers igjennom fint menneske;
    • ha eit fint sinn
  5. varsam, taktfull
    Døme
    • på ein fin måte
    • brukt som adverb
      • fare fint med sølvtøyet
  6. brukt ironisk for å uttrykkje skepsis eller mild kritikk
    Døme
    • det var ei fin historie;
    • du er meg ein fin fyr!
  7. tynn, spe
    Døme
    • fin tråd;
    • fin røyst
  8. glatt, mjuk
    Døme
    • fin silke
  9. småkorna, findelt
    Døme
    • fin sand;
    • fint regn;
    • fint mjøl
    • brukt som adverb
      • hakke noko fint
  10. kjensleg, nøyaktig
    Døme
    • ha fin høyrsel;
    • fine nyansar;
    • det er fint handarbeid å lage sylgjer
    • brukt som adverb
      • fint gradert
  11. Døme
    • fint gull
  12. brukt som forsterkande adverb: heilt, pent
    Døme
    • ho blir fint nøydd til å kome heim

Faste uttrykk

  • fin i farten
    rusa
    • han er alt temmeleg fin i farten
  • fin på det
  • fint lite
    svært lite
  • sitje fint i det
    vere ille ute
Artikkelside

hue 2

hua

verb

Opphav

av hu

Tyding og bruk

rope ‘hu’;
rope med langdregen, syngjande røyst;
Artikkelside
Side 4 av 12