Nynorskordboka
kvekke 3
kvekka
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å kvekkaå kvekke | kvekkar | kvekka | har kvekka | kvekk!kvekka!kvekke! |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
kvekka + substantiv | kvekka + substantiv | den/det kvekka + substantiv | kvekka + substantiv | kvekkande |
Opphav
lydordTyding og bruk
- særleg om frosk eller and: gje frå seg ein serie einstonige lydar;jamfør kvekk (4
Døme
- froskane kvekkar nede ved tjernet
- om person: tale med støytvis og einstonig røyst
Døme
- jau da, kvekka bestemora