Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 35 oppslagsord

juble

jubla

verb

Opphav

gjennom tysk jubeln, av jubilieren og mellomalderlatin jubilare, frå latin jubilum ‘rop, huiing frå gjetarane’; jamfør jubel

Tyding og bruk

rope og syngje av glede
Døme
  • juble over sigeren;
  • juble av glede
  • brukt som adjektiv
    • eit jublande rop
  • brukt som adverb
    • vere jublande glad
Artikkelside

jammerrop

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

jamrande rop
Artikkelside

hosianna 1

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

Døme
  • det var rop av glede, hosianna og halleluja
Artikkelside

hui 2

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

det å huie (1) ein einskild gong;
huiande rop
Døme
  • høyre eit hui;
  • han høyrde hui og skrik langt borte
Artikkelside

hyl

substantiv inkjekjønn

Opphav

av hyle

Tyding og bruk

kvinande rop, yl
Døme
  • setje i eit hyl
Artikkelside

hyllingsrop

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

rop som uttrykkjer hylling
Døme
  • setje i med hyllingsrop
Artikkelside

hjal

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt hjal

Tyding og bruk

Døme
  • halde hjal
Artikkelside

hjartesår 2

adjektiv

Tyding og bruk

sår (2, 1) i hjartet;
Døme
  • eit hjartesårt rop;
  • hjartesåre tårer;
  • ein hjartesår strid
Artikkelside

bakantil, bakatil

adverb

Tyding og bruk

  1. Døme
    • høyre eit rop bakantil
  2. på, ved baksida, i bakre enden
    Døme
    • han hadde eit stort hol i buksa bakantil
Artikkelside

gaul 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt gaul; samanheng med gau og gøy (3

Tyding og bruk

det å gaule (1;
rop, brøl, skrål
Døme
  • setje i eit gaul;
  • slutt med dette gaulet!
Artikkelside
Side 2 av 4