Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 30 oppslagsord

kamgarn

substantiv inkjekjønn

Opphav

av kam

Tyding og bruk

  1. glatt garn av kjemd ull
  2. ullstoff av kamgarn (1)

kamme

kamma

verb

Opphav

av kam

Tyding og bruk

Døme
  • kamme håret

kamgras

substantiv inkjekjønn

Opphav

av kam

Tyding og bruk

fleirårig grasart med kamforma småaks;
Cynosurus cristatus

kjemme 2

kjemma

verb

Opphav

norrønt kemba, av kambr ‘kam’

Tyding og bruk

  1. greie (hår) med kam
    Døme
    • kjemme håret;
    • kjemme seg
  2. greie, reinske eller ordne med karde, rive eller liknande reiskap
    Døme
    • kjemme ull;
    • kjemme høy

grov kam

Tyding og bruk

kam med stort mellomrom mellom tennene;
Sjå: grov

fønar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

elektrisk apparat som bruker varmluft til å forme og tørke hår;
Døme
  • brannen starta i ein fønar på badet;
  • fikse håret med fønar og kam

hamitt

substantiv hankjønn

Opphav

etter Ham (Kam), namnet til nest eldste sonen til Noah

Tyding og bruk

forelda samnemning for fleire folk i det nordlege Afrika

hanekam

substantiv hankjønn

Opphav

av hane

Tyding og bruk

  1. kam (3) på hovudet til ein hane
  2. frisyre med ei smal stripe hår som står rett opp frå panna til nakken
  3. fleirårig, viltveksande plante i nellikfamilien med lyseraude, flika kronblad;
    Lychnis flos-cuculi

fjellkam

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

esker

substantiv hankjønn

Opphav

av irsk eiscir ‘kam, ås’

Tyding og bruk

lang og smal rygg av sand og grus, danna av sediment avsette frå smeltevatn frå ein isbre