Avansert søk

22 treff

Bokmålsordboka 11 oppslagsord

assonans

substantiv hankjønn

Uttale

asonanˊs; asonanˊgs

Opphav

av latin assonare, av ad ‘til’ og sonare ‘klinge, lyde’

Betydning og bruk

ufullstendig rim der bare vokalene eller konsonantene er like, for eksempel i varmkald eller krimskrams;

Nynorskordboka 11 oppslagsord

assonans

substantiv hankjønn

Uttale

asonanˊs; asonanˊgs

Opphav

av latin assonare ‘klinge med’ av ad ‘til’ og sonare ‘klinge, lyde’

Tyding og bruk

ufullkome rim der berre vokalane eller konsonantane er like, til dømes i ordost eller krimskrams;