Avansert søk

Bokmålsordboka 1 oppslagsord

substantiv hankjønn

vådevilˋle eller vådevilˊl

kanskje av fransk omdanning av vau de Vire ‘dalen ved Vire’ (i Normandie), opphavsstedet for en type satiriske sanger på 1400–1500-tallet

dramatisk verk der sangen ofte avløser dialogen;

lite, lett syngespill

verb

av lågtysk wiren ‘surre med jerntråd’

verb

samanheng med norrønt hverfa ‘svive ikring’

fare ikring (utan føremål);
flakke (1)
Døme
- virre omkring;
- han virrar rundt i rommet
røre kroppsdel uroleg hit og dit
Døme
- virre med hovudet
surre (2, 1), vikle (1, 1);
vire
Døme
- han virra taumane kring armane

substantiv hankjønn

vådevilˋle eller vådevilˊl

kanskje av fransk omlaging av vau de Vire ‘dalen ved Vire’ (i Normandie), som var opphavsstaden for ein type satiriske songar på 1400–1500-talet

dramatisk verk der songen ofte avløyser dialogen;

lite, lett syngjespel