Avansert søk

8 treff

Bokmålsordboka 3 oppslagsord

stola

substantiv hankjønn

Opphav

fra latin ‘lang kjole’

Betydning og bruk

  1. bredt bånd til å ha over skuldrene, brukt av geistlige under embetshandlinger
  2. stykke av kostbart stoff eller pelsverk til å ha over skuldrene
    Eksempel
    • hun bar en stola av mink over kjolen

minkstola

substantiv hankjønn

Betydning og bruk

stola (2) av minkskinn

alba

substantiv hankjønn

Opphav

fra latin ‘hvit’

Betydning og bruk

fotsid, hvit messeskjorte (som sammen med stola og eventuell messehagel utgjør prestens liturgiske drakt)

Nynorskordboka 5 oppslagsord

stole

stola

verb

Opphav

av stol, opphavleg ‘stø seg’

Faste uttrykk

  • stole på
    lite på;
    setje si lit til
    • eg stolte på at dei kom som lova

stola

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin ‘lang kjole’

Tyding og bruk

  1. breitt band til å ha over skuldrene, brukt av geistlege under embetshandlingar
  2. stykke av dyrt stoff eller pelsverk til å ha over skuldrene
    Døme
    • ho bar ein stola av mink over kjolen

stele 2

stela

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt stela

Tyding og bruk

  1. ta noko som høyrer andre til;
    Døme
    • stele ein bil;
    • han stel varer i butikken;
    • ho stal ein idé frå han
  2. leggje beslag på;
    ta
    Døme
    • tillitsverva stel mykje tid;
    • dei store vindauga stel mykje varme om vinteren
  3. lure (seg til)
    Døme
    • stele eit kyss;
    • ho stel seg til å ta eit bilete av han;
    • han har stole seg ut ei bakdør
    • brukt som adjektiv:
      • stolne augekast

minkstola

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

stola (2) av minkskinn

prestedrakt

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

embetsdrakt for prest
Døme
  • den gamle prestedrakta hadde samarie og stor prestekrage;
  • den nye prestedrakta har alba og stola