Avansert søk

Bokmålsordboka 0 oppslagsord

Nynorskordboka 4 oppslagsord

standar

substantiv hankjønn

Opphav

Tyding og bruk

oppståande stong eller stake
loddrett borehol, til skilnad frå liggjar (1)

stand 1

substantiv hankjønn

Opphav

Tyding og bruk

det å stå (i ei viss stode)
Døme
- elgen fekk stand – elgen stogga for hunden
- - barometerstand
  - fruktstand
  - fråstand
  - motstand
  - påstand
  - vasstand
orden, skipnad;
tilstand
Døme
- bilen er i køyrande stand;
- vere i dårleg, god stand;
- vere ute av stand til – ikkje makte
livsvilkår, stilling
Døme
- leve i ugift stand
- - frøkenstand
  - ungkarsstand
- sosial rang
  i hennar stand og stilling;
  gifte seg under sin stand

Faste uttrykk

få/stelle/lage i stand
lage til, organisere;
ordne
vi stelte i stand til fest;
ho fekk i stand eit stort selskap;
ho laga i stand ei utstilling
halde stand
stå fast, greie påkjenninga
setje/gjere i stand
få i orden;
ordne, reparere
dei sette i stand huset;
han gjorde i stand romma
vere i stand til
ha krefter eller makt til;
orke, makte;
greie
dei må vere i stand til å gjere arbeidet sjølve;
han er ikkje i stand til å kome på jobb i dag

stand 2

substantiv hankjønn

Opphav

frå engelsk; same opphav som stand (

Tyding og bruk

utstillings- og informasjonsplass;

salsdisk;

bukk (, 3), stativ

Døme

ha eigen stand på utstillinga;
stå på stand og dele ut flogskrift

liggjar, liggar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

vassrett borehol;
til skilnad frå standar (2)
brukt som etterledd i samansetjingar: person som ligg
- - uteliggjar
noko som ligg i ro, til dømes ein stein eller bjelke
- - tverrliggjar