Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
11 treff

Bokmålsordboka 0 oppslagsord

Nynorskordboka 11 oppslagsord

rådgjevar, rådgivar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som har til oppgåve å gje råd (3, 2)
Døme
  • ein politisk rådgjevar;
  • ho er rådgjevar for leiinga i økonomiske spørsmål
Artikkelside

seniorrådgjevar, seniorrådgivar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

(tittel for) person i ei høgare stilling som rådgjevar
Artikkelside

slu

adjektiv

Opphav

truleg frå lågtysk

Tyding og bruk

som er utspekulert og smart;
Døme
  • ein slu rådgjevar;
  • slue biltjuvar;
  • ein slu taktikk
Artikkelside

næringspolitisk

adjektiv

Tyding og bruk

Døme
  • næringspolitisk rådgjevar
Artikkelside

beitekonsulent

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

rådgjevar i spørsmål som gjeld beiting;
Artikkelside

mentor

substantiv hankjønn

Uttale

menˊtor, i fleirtal menˊtorar eller mentoˊrar

Opphav

etter gresk Mentor, namnet til Odyssevs’ ven, som var rådgjevar for sonen hans

Tyding og bruk

(eldre og) erfaren person som underviser, rettleier og gjev råd;
Artikkelside

energipolitisk

adjektiv

Tyding og bruk

som gjeld energipolitikk
Døme
  • energipolitiske mål;
  • energipolitisk rådgjevar i partiet
Artikkelside

mandarin 1

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom portugisisk , malayisk og hindi; frå sanskrit mantrin ‘rådgjevar’

Tyding og bruk

  1. om eldre forhold: kinesisk embetsmann
  2. søt sitrusfrukt av treet Citrus reticulata;
    jamfør klementin
Artikkelside

konsulent

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin; jamfør konsultere

Tyding og bruk

sakkunnig rettleiar;
Artikkelside

skuleinspektør, skoleinspektør

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. stilling under skulesjefen i ein større kommune
  2. om eldre forhold (før 1969): person som var pedagogisk rådgjevar og hadde tilsynet med arbeidet i alle folkeskulane i ein kommune
Artikkelside
Side 1 av 2