Avansert søk

Bokmålsordboka 2 oppslagsord

adjektiv

av latin immanere ‘bli værende i’

i filosofi: som ligger i en tings natur og ikke har sin årsak i noe utenfor;

iboende

substantiv hankjønn

i filosofi: det at noe ligger i en tings natur og ikke har sin årsak i noe utenfor;

adjektiv

av latin immanere ‘bli verande i’

i filosofi: som ligg i sjølve naturen til ein ting og ikkje har opphav i noko utanfor;

ibuande

substantiv hankjønn

i filosofi: det at noko ligg i sjølve naturen til ein ting og ikkje har opphav i noko utanfor;