Avansert søk

7 treff

Bokmålsordboka 3 oppslagsord

idyll

substantiv hankjønn

Opphav

fra latin; av gresk eidyllion ‘lite bilde’, diminutiv av eidos ‘bilde, utseende’

Betydning og bruk

  1. diktning som skildrer naturlige, fredelige (særlig landlige) forhold
  2. fredelig, harmonisk tilstand
    Eksempel
    • deres samliv var ikke bare idyll
  3. vakkert, fredelig sted
    Eksempel
    • en liten idyll ved en innsjø

idyllisere

verb

Betydning og bruk

lage idyll av;
framstille idyllisk
Eksempel
  • idyllisere forholdene
  • brukt som adjektiv
    • en idylliserende gjengivelse

landlig

adjektiv

Betydning og bruk

  1. som gjelder eller er typisk for landsbygda og livet der;
    jamfør land (1, 3)
    Eksempel
    • en landlig idyll;
    • bo i landlige omgivelser
  2. som kommer fra land (1, 1)
    Eksempel
    • landlig vind

Nynorskordboka 4 oppslagsord

idyll

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin; av gresk eidyllion ‘lite bilete’, diminutiv av eidos ‘bilete, utsjånad’

Tyding og bruk

  1. dikting som skildrar naturlege, fredelege livstilhøve, særleg frå landlivet
  2. fredeleg, harmonisk tilstand
    Døme
    • samlivet deira var reine idyllen
  3. fredeleg, roleg, vakker stad
    Døme
    • ein liten idyll ved ein innsjø

bukolisk

adjektiv

Opphav

av gresk boukolikos, av boukolos ‘gjetar’

Tyding og bruk

som gjeld gjetarlivet og idylliseringa av det
Døme
  • bukolisk dikting;
  • bukolisk idyll

idyllisere

idyllisera

verb

Tyding og bruk

lage idyll av;
framstille idyllisk
Døme
  • idyllisere tilhøva;
  • idyllisere fortida
  • brukt som adjektiv
    • ei idylliserande attgjeving

landleg

adjektiv

Tyding og bruk

  1. som høyrer til eller er særmerkt for landsbygda og livet der;
    jamfør land (1, 3)
    Døme
    • ein landleg idyll
  2. som kjem frå land (1, 1)
    Døme
    • landleg vind