Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
30 treff

Bokmålsordboka 6 oppslagsord

grev 1

substantiv intetkjønn

Opphav

norrønt gref; beslektet med grave (2

Betydning og bruk

  1. redskap til å hakke eller grave med
    Eksempel
    • ta grevet fatt og begynne å grave
  2. hakeformet del fremst på hestesko
  3. nesevis person;
    jamfør nesegrev (2)
Artikkelside

grev 2

substantiv ubøyelig

Opphav

samme opprinnelse som greve

Betydning og bruk

tittel for greve foran navnet
Eksempel
  • grev Wedel Jarlsberg
Artikkelside

pappenheimer

substantiv hankjønn

Opphav

fra tysk , opprinnelig soldat i rytterregimentet til grev Pappenheim i trettiårskrigen,

Faste uttrykk

  • kjenne sine pappenheimere
    kjenne sine folk og vite hva en kan vente av dem
Artikkelside

zeppeliner

substantiv hankjønn

Uttale

seppeliˊner

Opphav

etter den tyske oppfinneren grev Ferdinand von Zeppelin

Betydning og bruk

stivt, styrbart luftskip
Artikkelside

grevskaft

substantiv intetkjønn

Betydning og bruk

skaft på et grev (1, 1)
Artikkelside

skarpskodd

adjektiv

Opphav

etterleddet av sko (2

Betydning og bruk

  1. om hest: som er godt skodd (med kvasse grev (1, 2) og brodder)
  2. vel utstyrt med kunnskaper og argumenter
    Eksempel
    • en skarpskodd polemiker
Artikkelside

Nynorskordboka 24 oppslagsord

grev 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt gref; samanheng med grave (2

Tyding og bruk

  1. reiskap til å grave og hakke med
    Døme
    • ta opp poteter med grev
  2. hakeforma del fremst på hestesko
  3. nasevis person;
    jamfør nasegrev (2)
Artikkelside

grev 2

substantiv ubøyeleg

Opphav

same opphav som greve

Tyding og bruk

tittel for greve føre namnet
Døme
  • grev Wedel Jarlsberg
Artikkelside

grave 2

grava

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt grafa

Tyding og bruk

  1. lage fordjuping i jorda;
    hakke, spa, bryte opp
    Døme
    • grave i jorda med spade;
    • han grev i jorda med hendene;
    • dei grov ei grøft;
    • det vart grave kjellar;
    • grisen er fæl til å rote og grave
  2. få tak i ved å grave (2, 1)
    Døme
    • grave gull
  3. Døme
    • grave inn namn i ringen
  4. leite, undersøkje, få fram
    Døme
    • grave og spørje;
    • grave i sakene til andre;
    • grave seg i nasen
  5. verkje, gnage, nage (psykisk)
    Døme
    • det er noko som grev han
  6. Døme
    • kråka grev
  7. lage til fisk med å gni han inn med ei særskild krydderblanding og leggje han i press
    Døme
    • grave laks, makrell og sild
    • brukt som adjektiv
      • graven laks med sennepssaus

Faste uttrykk

  • den som grev ei grav for andre, fell sjølv i henne
    den som planlegg å skade andre, risikerer å bli offer for desse planane sjølv
  • grave fram
    • bruke spade for å få fram noko
      • grave fram ein stein
    • finne ved å undersøkje nøye
      • grave fram nye moment i saka
  • grave i hop
    sanke saman
    • dei grov i hop pengar
  • grave ned
    lage hol i jorda, leggje noko ned i holet og dekkje med jord
    • grave ned kablar
  • grave opp
    • fjerne jord og ta opp det ein finn
      • grave opp poteter
    • trengje ned i og løfte opp jordlag eller liknande
      • potetopptakaren grev opp jorda
  • grave seg ned
    • lage eit holrom som ein kan søkje ly i
      • grave seg ned i snøen
    • i overført tyding: bli svært oppteken av
      • grave seg ned i stoffet
  • grave si eiga grav
    sjølv vere årsak til at ein mislykkast
  • grave til seg
    kare til seg
    • her gjeld det å grave til seg, utan tanke på andre
  • grave ut
    • få fram frå jord eller anna som dekkjer
      • Osebergskipet vart grave ut i 1904
    • lage fordjuping, grøft eller liknande ved å fjerne jord
      • grave ut tomta;
      • elva grev ut jorda
Artikkelside

spørje

spørja

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

norrønt spyrja; av spor (1

Tyding og bruk

  1. vende seg til for å få svar på noko;
    frege, forhøyre (seg)
    Døme
    • «kjem du snart heim?» spurde mora;
    • spørje etter noko(n);
    • spørje faren om lov;
    • du spør og grev om alle ting
    • i retorisk spørsmål, som framheving
      • spør om eg vart glad!
    • eksaminere
      • bli spurd om 1814;
      • om 30 år er det ingen som spør kven du var – ingen som bryr seg om;
      • få spurt opp nokon;
      • spørje nokon til råds;
      • spørje nokon ut om noko(n);
      • spørje seg for, fram, føre;
      • spørje seg fri frå skulen
    • i presens partisipp: som uttrykkjer spørsmål
      • eit spørjande blikk;
      • ei spørjande hovudsetning;
      • spørjande pronomen;
      • sjå spørjande på nokon
  2. få vite, høyre om;
    Døme
    • spørje nytt;
    • ho vart aldri spurd meir – ingen høyrde noko meir til henne

Faste uttrykk

  • spørje seg sjølv
    fundere på sjølv;
    grunde på
    • eg spurde meg sjølv om kva eg eigenleg ville studere
Artikkelside

pappenheimar

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk , opphavleg soldat i ryttarregimentet til grev Pappenheim i trettiårskrigen

Faste uttrykk

  • kjenne sine pappenheimarar
    kjenne sine folk og vite kva ein kan vente av dei
Artikkelside

grav 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt grǫf; samanheng med grave (2

Tyding og bruk

  1. stad der ein død person er gravlagd
    Døme
    • følgje nokon til grava;
    • senke kista i grava;
    • bli lagd i grava;
    • pynte grava;
    • faren ligg i grava;
    • finne graver frå vikingtida;
    • ho tok med seg løyndomen i grava
  3. utgrave hol til å fange dyr i

Faste uttrykk

  • den som grev ei grav for andre, fell sjølv i henne
    den som planlegg å skade andre, risikerer å bli offer for desse planane sjølv
  • frå vogga til grava
    heile livet
  • få ei våt grav
    drukne
  • grave si eiga grav
    sjølv vere årsak til at ein mislykkast
  • gå i grava
    døy
  • sende i grava
    valde at nokon døyr
  • snu seg i grava
    om avliden person: vere misnøgd og protestere
    • Edvard Grieg hadde snudd seg i grava dersom han hadde høyrt dette
  • stille som i grava
    svært stille
  • stå med eitt bein i grava
    vere døden nær
  • stå på kanten av grava
    vere like ved å døy
  • taus som grava
    heilt taus
Artikkelside

åtselgravar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

bille av slekta Necrophorus (i familien åtselbiller) som grev ned åtsel (1) for å leggje egg i dei
Artikkelside

skattegravar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som grev etter løynde skattar (i jorda)
Artikkelside

grave ut

Tyding og bruk

Sjå: grave
  1. få fram frå jord eller anna som dekkjer
    Døme
    • Osebergskipet vart grave ut i 1904
  2. lage fordjuping, grøft eller liknande ved å fjerne jord
    Døme
    • grave ut tomta;
    • elva grev ut jorda
Artikkelside

grave opp

Tyding og bruk

Sjå: grave
  1. fjerne jord og ta opp det ein finn
    Døme
    • grave opp poteter
  2. trengje ned i og løfte opp jordlag eller liknande
    Døme
    • potetopptakaren grev opp jorda
Artikkelside
Side 1 av 3