Avansert søk

64 treff

Bokmålsordboka 25 oppslagsord

Nynorskordboka 39 oppslagsord

skorpe 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt skorpa som stadnamn; av skorpen

Tyding og bruk

  1. hardt lag utanpå noko
    Døme
    • brødskorpe;
    • skareskorpe;
    • skorpa på osten;
    • skorpe og skurv
  2. Døme
    • vasskorpe

skareskorpe

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

skorpe av skaresnø

skareføre

substantiv inkjekjønn

Opphav

av skare (1 og føre (1

Tyding og bruk

føre med hardfrosen skorpe på snøen eller med hard kornsnø

skare 1

substantiv hankjønn

Opphav

av skjere (3

Tyding og bruk

fast, hard skorpe på snø
Døme
  • det fraus på og vart skare på snøen

ruve 4

ruva

verb

Opphav

av ruve (2

Tyding og bruk

om sår:

Faste uttrykk

  • ruve seg
    setje skorpe

rur

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt hrúðr

Tyding og bruk

  1. skorpe på sår
  2. (kalkskal laga av) småkreps som festar seg på strandberg, pålar, båtar og liknande

kanape, kanapé

substantiv hankjønn

Uttale

utt kanapeˊ

Opphav

gjennom fransk; frå gresk konopeion ‘myggnett (kring ei seng)'

Tyding og bruk

  1. sofa som liknar samanstilte stolar
  2. lite smørbrød (utan skorpe) som forrett eller som fingermat

flas, flass

substantiv inkjekjønn

Opphav

jamfør islandsk flas ‘tynt skal, skorpe’; truleg samanheng med flis (1 og flak (2

Tyding og bruk

  1. avskala små flak frå overflata av huda, særleg frå hovudbotnen
    Døme
    • vere plaga av flas;
    • fjerne flasset
  2. lita flis;
    lite flak eller skal;

brødskorpe

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

steikt lag utanpå eit brød;