Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 2 oppslagsord

substantiv hankjønn

norrønt veðr

hanndyr av sau;
sauebukk
Døme
- ein svart vêr med store horn
i astrologi: person som er fødd i stjerneteiknet Vêren (mellom 21. mars og 20. april)
Døme
- han er vêr

substantiv inkjekjønn

norrønt veðr

tilstand i atmosfæren med omsyn til nedbør, temperatur, vind og skydekke
Døme
- fint vêr;
- det er kaldt i vêret
- - godvêr
  - sommarvêr
  - styggevêr
  - vintervêr
(høgare) luft(lag)
Døme
- stige til vêrs;
- hendene i vêret!
sterk vind (og nedbør)
Døme
- vêret stod på frå havet;
- sigle mot vêret
pust (1, andedrag
Døme
- dra vêret;
- ta etter vêret;
- dette utstyret kan ta vêret frå nokon kvar
lukt (1, 1), teft (1)
Døme
- hunden hadde vêret av ein bjørn

be om godt vêr
freiste å oppnå godvilje;
be om nåde
bort i/borti vêret
utan noko meining eller samanheng
ho svarte bort i vêret;
meldinga var heilt borti vêret
få vêret av
få greie på noko (løynleg)
gå i vêret
stige sterkt
prisane gjekk i vêret
i hardt vêr
i vanskar på grunn av press, åtak eller liknande
oppdrettsnæringa er i hardt vêr;
ho har vore i hardt vêr etter publiseringa på Facebook
i hytt og vêr
utan ein plan eller eit bestemt føremål;
på måfå
han svarte i hytt og vêr
liggje på vêret
liggje mest stille mot vinden
båten låg på vêret
skyte i vêret
- rage høgt
  fjelltoppen skaut i vêret framfor oss
- vekse fort
  jenta har skote i vêret;
  prisane skyt i vêret
snakke om vêr og vind
snakke om laust og fast