tomt
substantiv hokjønn
Opphav
norrønt to(m)pt; same opphav som tuft (1Tyding og bruk
- stad der bygning står, har stått eller skal stå;byggjegrunn, tuft (1, 2)
Døme
- byggjeklar tomt;
- villa med to mål tomt;
- huset er rive, og det kjem høgblokk på tomta
- etterledd i ord som
- bustadtomt
- festetomt
- hyttetomt
- utandørs lagringsplass
- som etterledd i ord som
- lagertomt
Døme
- vere på gamle tomter