semitt
substantiv hankjønn
Opphav
frå tysk, av Sem, namnet på den sonen til Noah som dei semittiske folka ættar frå ifølgje BibelenTyding og bruk
person som høyrer til den semittiske språk- og folkegruppa
Døme
- dei som snakkar arabisk og hebraisk, blir rekna med mellom semittane