rokokko
substantiv hankjønn
Opphav
frå fransk, av rocaille ‘dekorasjon av muslingar, korallar, stein og liknande’Tyding og bruk
- stilart med snirklete og usymmetrisk utsmykking, med ornament som utvikla seg frå barokken (2
- smaksretning i litteratur, målarkunst og musikk kring 1725–1770 med sans for det forfina, lette og grasiøse