residere
residera
verb
Opphav
frå latin, av re- og sedere ‘sitje’Tyding og bruk
bu, opphalde seg
Døme
- kongen residerer i hovudstaden
Faste uttrykk
- residerande kapellanom eldre forhold: prest som fungerte som avløysar for soknepresten;
forkorta res.kap.