personifisere
personifisera
verb
Opphav
gjennom tysk, frå fransk; frå latin , av persona ‘person’ og -ficere ‘gjere’Tyding og bruk
- la noko livlaust, upersonleg eller abstrakt få menneskelege drag
Døme
- i åsatrua er naturkreftene personifiserte
- brukt som adjektiv:
- den personifiserte vondskapen