panere
panera
verb
Opphav
frå fransk; av latin panis ‘brød’Tyding og bruk
dyppe noko som skal steikjast i piska, egg og så vende det i knust kavring, smuldra brød, mjøl eller liknande
Døme
- han panerte fisken før han steikte han
- brukt som adjektiv
- han serverte den panerte torsken til gjestene sine