mikstur
substantiv hankjønn
Uttale
mikstuˊr eller mikˊsturOpphav
frå latin mixtura, av mixtus; sjå mikseTyding og bruk
- medisin oppløyst i vatn, sprit eller liknande
- som etterledd i ord som
- hostemikstur
- blandingstobakk til piperøyking
- orgelregister der fleire piper er kopla til kvar tangent