kapitulere
kapitulera
verb
Opphav
gjennom fransk; frå mellomalderlatin capitulare, opphavleg ‘setje opp i hovudpunkt’Tyding og bruk
- gje seg over til fienden (på visse vilkår)
Døme
- regjeringshæren kapitulerte
- i overført tyding: gje tapt
Døme
- partiet vil ikkje kapitulere på dette punktet