fråtse
fråtsa
verb
Opphav
frå lågtysk; samanheng med tysk fressen ‘ete’Tyding og bruk
- ete glupsk og øydslesamt
Døme
- sitje og fråtse;
- fråtse i mat(en)
- ha (meir enn) nøgda, gasse seg, vasse, øydsle
Døme
- fråtse i pengar, bøker, gode tilbod;
- fråtse i andre folks naud – nyte