Nynorskordboka
virke
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit virke | virket | virke | virka |
Opphav
norrønt virki, med innverknad frå bokmål virke; samanheng med verke (1Tyding og bruk
Døme
- liv og virke på fiskefeltet;
- fortelje frå virket sitt som lærar
- emne til å lage noko av;