Nynorskordboka
arbeid
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit arbeid | arbeidet | arbeid | arbeida |
Opphav
av lågtysk arbe(i)t ‘strev’Tyding og bruk
- verksemd som fører til eit visst mål eller resultat
Døme
- arbeid og fritid;
- vere i arbeid;
- ha inntektsgjevande arbeid;
- leggje arbeid i noko;
- krevje mykje arbeid;
- ha noko under arbeid;
- gjere godt arbeid;
- få arbeidet unna;
- setje folk i arbeid;
- arbeid i heimen;
- arbeidet gjekk lettare etter kvart
- fast, lønt verksemd;
Døme
- ha fast arbeid;
- gå på arbeid;
- vere utan arbeid;
- ha folk i arbeid
- resultat, produkt av arbeid (1)
Døme
- dei skriftlege arbeida til elevane;
- det siste arbeidet hans er det beste
- i fysikk: energioverføring ved at ei kraft verkar på ein gjenstand