Nynorskordboka
vanrøkte
vanrøkta
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å vanrøktaå vanrøkte | vanrøktar | vanrøkta | har vanrøkta | vanrøkt!vanrøkta!vanrøkte! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| vanrøkta + substantiv | vanrøkta + substantiv | den/det vanrøkta + substantiv | vanrøkta + substantiv | vanrøktande |