Artikkelside

Nynorskordboka

trykk 1

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein trykktrykkentrykkartrykkane

Opphav

av trykkje

Tyding og bruk

  1. Døme
    • få ein trykk midt i fjeset;
    • kunne tole ein trykk;
    • livet kan gje ein mange trykkar
  2. prosess med å trykkje (5)
    Døme
    • avisa går, er i trykken