Nynorskordboka
svi 1, svide 1
svida
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å svi | svir | svei | har svidd | svi! |
har svide | ||||
har svidt | ||||
å svidaå svide | svid | sveid | har svidd | svid! |
har svide | ||||
har svidt |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
svidd + substantiv | svidd + substantiv | den/det svidde + substantiv | svidde + substantiv | svidande |
sviden + substantiv | svide + substantiv | den/det svidne + substantiv | svidne + substantiv | |
svidd + substantiv | svidt + substantiv | den/det svidde + substantiv | svidde + substantiv | |
svidd + substantiv | ||||
sviden + substantiv | svide + substantiv | den/det svidne + substantiv | svidne + substantiv | |
svidd + substantiv | svidt + substantiv | den/det svidde + substantiv | svidde + substantiv |
Opphav
norrønt svíðaTyding og bruk
- bli litt brend
Døme
- grauten sveid
- gje brennande eller bitande smerte (i huda);
Døme
- såret svei;
- røyken svir i auga;
- nordavinden svei i andletet
- gje ei mental smerte
Døme
- få ei straff som svir;
- ord som svir;
- det svei i hjartet
- brukt som adjektiv:
- ein svidande urett
- lide for noko;
Døme
- no skal han få svi for det han gjorde!