Artikkelside

Nynorskordboka

potens

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein potenspotensenpotensarpotensane

Opphav

frå tysk; av latin potentia ‘makt, kraft’

Tyding og bruk

  1. evne hos mann til å gjennomføre kjønnsakt, samleie;
    motsett impotens
  2. i matematikk: produkt av like faktorar
    Døme
    • auke eit tal i tredje potensgonge eit tal tre gonger med seg sjølv
    • i overført tyding: grad (1
      • scenekunst i høgste potens