Nynorskordboka
eksponent
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein eksponent | eksponenten | eksponentar | eksponentane |
Opphav
frå latin; av eksponereTyding og bruk
- tal som viser kor mange gonger eit bestemt tal skal multipliserast med seg sjølv
Døme
- i uttrykket ‘104’ er ‘4’ eksponent
- typisk representant for eit syn, ein idé, ei retning eller liknande
Døme
- han er rekna som ein av dei fremste eksponentane for sjangeren;
- ein eksponent for verdiane til partiet;
- ho er blitt ein eksponent for den luksuriøse livsstilen