Nynorskordboka
hemming, hemjing
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei hemjing | hemjinga | hemjingar | hemjingane |
| ei hemming | hemminga | hemmingar | hemmingane |
Tyding og bruk
- det å hemme eller bli hemma
Døme
- hemming av blodtilstrøyminga
- noko som hemmar ein;
Døme
- skaden er ei hemming for å drive aktiv idrett
Døme
- dei hadde ingen hemmingar når dei hadde drukke