Nynorskordboka
gudeleg, gudleg
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| gudeleg | gudeleg | gudelege | gudelege |
| gudleg | gudleg | gudlege | gudlege |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| gudelegare | gudelegast | gudelegaste |
| gudlegare | gudlegast | gudlegaste |
Tyding og bruk
- som gjeld eller kjem frå Gud;
Døme
- gudelege møte;
- gudeleg lesnad;
- ei gudeleg vekking
Døme
- eit gudeleg menneske;
- eit gudeleg sinn