Nynorskordboka
gudfryktig
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| gudfryktig | gudfryktig | gudfryktige | gudfryktige |
Opphav
frå lågtyskTyding og bruk
som fryktar Gud;
truande, from
Døme
- gudfryktige menneske;
- ein gudfryktig heim
- brukt som adverb
- leve gudfryktig