Artikkelside

Nynorskordboka

gny 1

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
kjønn	eintal		fleirtal
kjønn	ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
hankjønn	ein gny	gnyen	gnyar	gnyane
inkjekjønn	eit gny	gnyet	gny	gnya

Opphav

norrønt gnýr; samanheng med gnu (

Tyding og bruk

støy, larm, ståk;
bråk frå folkehop
Døme
- gnyet frå maskinrommet;
- gnyet frå opptøyane
- - kampgny
  - våpengny
intenst mas;
oppstyr
Døme
- gnyet frå alle krisemøta;
- det vart så mykje gny om saka
knyst;
ymt
Døme
- eg vil ikkje høyre eit gny