Artikkelside

Nynorskordboka

følgje 1, følge 1, fylgje 2

substantiv hokjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ei følge	følga	følger	følgene
ei følgje	følgja	følgjer	følgjene
ei fylgje	fylgja	fylgjer	fylgjene

Opphav

jamfør norrønt fylgja femininum og tysk Folge

Tyding og bruk

noko som følgjer med eller etter;
logisk slutning;
verknad, konsekvens (2), resultat
Døme
- inflasjonen er ei følgje av dårleg politikk;
- inngrepet hadde uheldige følgjer;
- no må du ta følgjene av det du har gjort;
- dette har til følgje at avtala er bindande for alle partane
orden, rekkjefylgd (2)
- - arvefølgje
  - tronfølgje

Faste uttrykk

som følgje av
på grunn av
ta til følgje
gje etter for;
ta omsyn til
innvendingane vart tekne til følgje