Nynorskordboka
konsekvens
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein konsekvens | konsekvensen | konsekvensar | konsekvensane |
Opphav
frå latin, av consequi ‘følgje’; jamfør konsekventTyding og bruk
- gjennomført samsvar
Døme
- det må vere konsekvens i framstillinga
- logisk slutning eller følgje
Døme
- trekkje konsekvensar av noko
- følgje eller verknad av ei utvikling eller av kva nokon har gjort
Døme
- konsekvensane av klimaendringane;
- redusert vassføring vil vere den mest synlege konsekvensen
Faste uttrykk
- ta konsekvensen/konsekvensaneta ansvaret for noko ein har gjort, og handle ut frå det
- kommunen må ta konsekvensen av feila;
- dei måtte ta konsekvensane av handlingane sine