Bokmålsordboka
vanvørden, vanvøren
adjektiv
entall | flertall | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
vanvørden | vanvørdent | vanvørdne | vanvørdne |
vanvøren | vanvørent | vanvørne | vanvørne |
entall | flertall | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
vanvørden | vanvørdent | vanvørdne | vanvørdne |
vanvøren | vanvørent | vanvørne | vanvørne |