Enkelt søk | Begge ordbøkene

Bokmålsordboka 1 oppslagsord

substantiv hankjønn

av latin discipulus ‘elev, følgesvenn’

tilhenger av en som forkynner en ny religiøs lære
Eksempel
- Jesus og de tolv disiplene;
- en Jesu disippel
person som har en annen som forbilde og er sterkt påvirket av ham eller henne
Eksempel
- være en disippel av Rembrandt;
- skitreneren og hennes disipler

substantiv hankjønn

av latin discipulus ‘læregut, fylgjesvein’

tilhengjar av ein som forkynner ei ny lære;
læresvein
Døme
- Jesus og dei tolv disiplane
person som har ein annan som førebilete og er sterkt påverka av han eller ho
Døme
- vere ein disippel av Rembrandt;
- trenaren omtaler disippelen sin som eit allsidig idrettstalent