skure
skura
verb
Opphav
truleg frå lågtysk; kanskje samanheng med norrønt skora ‘skure mot’Tyding og bruk
gni hardt mot noko;
Døme
- skure golvet;
- båten skura mot fjøresteinane
Faste uttrykk
- la det skureikkje gripe inn (endå om noko kjem skeivt ut)
- skure oppgjere reint og blankt