Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 1 oppslagsord

trøbbel

substantiv inkjekjønn

Opphav

av engelsk trouble; frå gammalfransk

Tyding og bruk

noko som gjer noko vanskeleg;
bry (1, vanske, problem
Døme
- lage trøbbel for nokon;
- ha trøbbel med bilen
risikabel eller farleg situasjon
Døme
- havne i trøbbel på byen;
- dei folka betyr trøbbel

Fant du ordet du lette etter?