Artikkelside

Nynorskordboka

trøbbel

substantiv inkjekjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
eit trøbbeltrøbbelettrøbbeltrøbla

Opphav

engelsk trouble; frå gammalfransk

Tyding og bruk

bry (1, vanskar
Døme
  • stelle til, lage trøbbel for nokon;
  • ha trøbbel med bilen