tilfredsstille
tilfredsstilla
verb
Opphav
etter tysk zufriedenstellenTyding og bruk
gjere tilfreds, til lags;
(opp)fylle, dekkje (voner, krav, ynske) (hos)
Døme
- uret tilfredsstiller alle krav til presisjon;
- ho vart ikkje (seksuelt) tilfredsstilt av mannen