ekvipasje
substantiv hankjønn
Opphav
frå fransk; av ekvipereTyding og bruk
- herskapeleg hestekøyretøy
Døme
- kronprinsessa køyrer i open ekvipasje
- hest og ryttar (1);hest, sulky og køyrar
Døme
- ekvipasjen rei feilfritt;
- det var påmeldt 170 ekvipasjar
- spesialdressert hund, til dømes politihund eller lavinehund, med førar
Døme
- ein ekvipasje med politihund var med på leitinga