Artikkelside

Nynorskordboka

virak

substantiv hankjønn
Bøyningstabell for dette substantivet
eintalfleirtal
ubunden formbunden formubunden formbunden form
ein virakvirakenvirakarvirakane

Opphav

lågtysk, samanheng med vie og røyk; eigenleg ‘vigd røyk’

Tyding og bruk

  1. overstrøymande ros, hylling
    Døme
    • stor virak for skodespelarane etter premieren;
    • vere lei av all viraken
  2. gummiharpiks brukt til røykjelse