Artikkelside

Nynorskordboka

stiv

adjektiv

Bøyningstabell for dette adjektivet
eintal			fleirtal
hankjønn / hokjønn	inkjekjønn	bunden form	fleirtal
stiv	stivt	stive	stive

Bøyningstabell for dette adjektivet (gradbøyning)
gradbøying
komparativ	superlativ ubunden form	superlativ bunden form
stivare	stivast	stivaste

Opphav

frå lågtysk

Tyding og bruk

som ikkje eller vanskeleg lèt seg bøye;
uelastisk, motsett mjuk
Døme
- skiene var altfor stive;
- ein bil med stive fjører;
- harde og stive sko;
- ein stiv perm, snipp;
- stivt, stridt hår;
- ha ein stiv fot
- støl (2
  vere gammal og stiv
- urørleg
  bli stiv av skrekk
- tjukk
  fløyten ville ikkje bli stiv
lite naturleg, ufri;
tilgjord
Døme
- vere stiv og keitete;
- helse litt stivt;
- eit stivt smil
hardnakka, ubøyeleg
Døme
- vere stiv og strid
dugande;
stø (3, trygg
Døme
- (ikkje) vere stiv i engelsk
dryg, urimeleg
Døme
- halde stive prisar
- hard, kraftig
  blåse stivt;
  stiv kuling
- heil og full
  sitje i to stive timar

Faste uttrykk

sjå stivt på
sjå vedvarande og intenst på
ho såg stivt på oss