Nynorskordboka
stilling
substantiv hokjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ei stilling | stillinga | stillingar | stillingane |
Tyding og bruk
- måte som kropp eller lemer står eller ligg på;
Døme
- arbeidsstilling;
- grunnstilling;
- liggjande, sitjande stilling;
- skifte stilling
- område der militære styrkar har sett seg fast;
Døme
- forsvarsstilling;
- rykkje fram til nye stillingar
- det å stille (4
Faste uttrykk
- halde stillingagreie seg;
halde stand - ta stilling tiloppnå eit grunngjeve standpunkt til noko
- dei har ikkje teke stilling til om reglane bør endrast